Als thuis werken hybride wordt

Hybride werken, tot twee jaar geleden hadden alleen managers er (wel eens) van gehoord. Misschien dat een paar medewerkers wel eens thuis werkten. Ze wonen ver van kantoor, hebben mantelzorgtaken, of willen tijdens een papa- of mamadag bereikbaar zijn. Dus sporadisch werd er een keer een inlogtoken verstrekt, of een mogelijkheid gecreëerd om digitaal te overleggen.

En toen… kwam COVID-19. Dagelijks word je om je oren geslagen met maatregelen. Digitaal overleg is inmiddels zo ingeburgerd dat je een pyjamabroek combineert met een stropdas (geef het maar toe). Je kunt zeker 5 verschillende mogelijkheden noemen om digitaal te overleggen. Uit je hoofd.

Erger nog; tijdens je verbluffende digitale overleg tik je nog even een mailtje, je appt je collega nog even snel iets dat je te binnen schiet. En je hebt niet maar één van dat soort overleggen per dag, het is eerder regel dan uitzondering.

En dat doet iets met je

Je hebt gemerkt dat je sneller moe wordt. Je wandelt inmiddels wel een uur per dag, maar toch. Je hoeft tenminste niet elke dag in een volle trein te zitten, dat scheelt toch al gauw dik anderhalf uur per dag. Maar die anderhalf uur zit helemaal vol met andere dingen. Kinderen thuis, een partner die ook thuiswerkt, echt alles slurpt tijd. Dus behalve het minder lekker slapen, merk je dat je ook net iets sneller geïrriteerd bent. En dat is er eigenlijk een beetje ingeslopen.

En straks?

Als je er over nadenkt, wil je straks misschien toch wel graag een dag of twee per week thuis werken. Het is toch ook wel heel gezellig en we hebben nu immers bewezen dat het kan. En zeg nou zelf… twee dagen in de week niet in de spits hoeven reizen, dat is toch ook gewoon heel lekker?

Als je heel eerlijk bent, mis je je collega’s wel. Maar het feit dat je ze "uit" kunt zetten, heeft ook wel wat. Alleen je werkplek, daar zou nog wel iets aan gedaan mogen worden. Je werkt nu al dik anderhalf jaar aan de tuintafel. Vorig jaar heb je wel een "echte" bureaustoel gekocht. Maar als je er te lang achter elkaar op zit, krijg je last van je schouders. Dus loop je even een rondje en strek je je wat uit, maar dat lijkt niet echt iets op te lossen.

Je klaagt er niet over, want je kent verhalen van collega’s die zitten te Zoomen in de badkuip. Dus je laat het maar even zo. En voor twee daagjes per week is het eigenlijk wel goed zo. Dat gaat wel lukken. En anders is er iemand op kantoor die dat soort dingen regelt voor medewerkers.

Valkuilen

Zoals ik hierboven al aangaf, is het belangrijk voor organisaties en management om alert te zijn op valkuilen. Dat geldt overigens ook voor de medewerkers zelf. Het is belangrijk dat je werkplek goed ingericht is én dat alles goed ingesteld is voor jou. En dat als je een werkplek deelt, je de mogelijkheid hebt om hem weer naar jouw eisen aan te passen. Ook is daar budget voor nodig. Niet alleen voor het materiaal zelf, maar ook voor de arbodeskundigen die dit kunnen inmeten.

Een andere valkuil, die minstens net zo belangrijk is, is communicatie. Als niet gemeld wordt dat iemands thuiswerkplek niet goed is, dan weet je het niet. Dus vanuit management is het belangrijk er naar te vragen. Net zo hard dat het voor de medewerkers belangrijk is om het te melden. Melden wordt niet gezien als klagen, echt niet. Iedereen snapt inmiddels wel dat het niet gewoon is dat je Zoomt vanuit je badkuip. Maar je deed het, omdat het nodig was en het de enige mogelijkheid was die je had. Net als werken aan je tuinset. Het kan voor even, maar niet voor altijd. En nu is het moment gekomen om dat aan te pakken.

Kortom

Hybride werken wordt de toekomst, daar is inmiddels iedereen wel van overtuigd. COVID heeft dat proces alleen versneld. Wel is waakzaamheid geboden. Medewerkers hebben tijdens de pandemie, zo goed en kwaad als dat kon, er veel aan gedaan om te blijven werken. Nu is het moment om te inventariseren hoe dat na de pandemie wordt ingericht.

Buiten de keuzemogelijkheid om hybride te werken, is het van enorm belang om de thuiswerkplek goed in te richten. Liever nu investeren in gezonde medewerkers dan straks zorgen voor zieke medewerkers.

Voor de medewerkers is het belangrijk dat gemeld wordt wat er (eventueel) schort aan de werkplek. Communicatie is hierin het belangrijkste punt. Er wordt niet geklaagd, er wordt gemeld. De kosten die daar bij komen kijken, voorkomen zorgkosten die in de toekomst gemaakt zouden worden.