Uitspraak slapende dienstverbanden
Op 8 november 2019 heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan over de verplichte beëindiging van slapende dienstverbanden.
Wat is het?
Een slapend dienstverband is de situatie waarbij een werknemer, bijvoorbeeld door ziekte, niet meer kan werken, maar de werkgever niet overgaat tot ontslag. Als de medewerker de AOW-leeftijd bereikt wordt het dienstverband automatisch ontbonden.
Waarom zijn ze er?
Een werkgever is verplicht om voor een werknemer die langer dan 2 jaar voor hem gewerkt heeft een transitievergoeding te betalen bij ontslag. De werknemer kan deze vergoeding gebruiken voor omscholing. Of om de tijd te overbruggen naar een nieuwe baan. De transitievergoeding bedraagt maximaal 81.000 euro. Als je jaarsalaris hoger is dan dat bedrag, is de transitievergoeding hoger. In dat geval is het maximaal een jaarsalaris.
In de tijd dat de werknemer in een slapend dienstverband zit, ontvangt hij of zij geen loon, maar vaak een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Deze arbeidsongeschiktheidsuitkering wordt eventueel aangevuld tot een bepaald minimum. Omdat de werkgever niet loondoorbetalingsplichtig is én er geen transitievergoeding betaald wordt, is dit voor de werkgever financieel voordelig.
En de werknemer?
De werknemer in het slapend dienstverband is het slachtoffer van deze regeling. Er is immers al een flink gedeelte van het loon ingeleverd. Een zieke werknemer krijgt per slot van rekening nog maar 70% van zijn laatstverdiende loon als uitkering. Vervolgens krijgt hij of zijn ook niet de beschikking over de transitievergoeding. Zelfs voor mensen met een terminale ziekte kan de transitievergoeding welkom zijn als onderdeel van hun nalatenschap. De wetenschap dat hun nabestaanden er financieel net iets beter voorstaan kan een hoop kopzorgen schelen.
Uitspraak van de Hoge Raad
De Hoge Raad heeft besloten dat het niet getuigt van goed werkgeverschap om een werknemer in een slapend dienstverband te houden. Per 1 april 2020 kan een werkgever gecompenseerd worden door het UWV als hij een werknemer wil ontslaan die langdurig arbeidsongeschikt is. Deze regeling geldt met terugwerkende kracht vanaf 2015. De claim dat het voor een werkgever financieel nadelig kan zijn om de werknemer te ontslaan gaat dan niet meer op.
Alleen als er gerechtvaardigde belangen zijn om de medewerker in dienst te houden, mag dat. Bijvoorbeeld de reïntegratie van de medewerker, ook na de periode van 2 jaar.
