Werven we taalvirtuozen?
We werken allemaal met jargon. Jargon is niets anders dan "vaktaal", waarmee we onze collega's snel duidelijk kunnen maken wat we bedoelen. Spreekt iemand jouw jargon, dan kan dat veel tijd en moeite schelen.
Denk maar eens aan een ziekenhuisserie waarin ze een hele waslijst met medicijnen roepen. Ik weet niet welke medicijnen ze roepen, laat staan wat ze doen. De verpleegster staat op haar gemak allerlei ampullen bij elkaar te scharrelen. Of bijvoorbeeld je tandarts die een soort van bingokaart volroept. C6 linguaal, B4 linguaal. En onderwijl tikt de assistent (m/v) rustig in in welke kies je al dan geen gaatje hebt.
Vacatureteksten worden ook zo geschreven. Een vacaturetekst is niets meer of minder dan een contactadvertentie. Wij zoeken jou.
Omdat een klein stukje zelfspot mij ook niet helemaal vreemd is, zal ik mijzelf deze keer als voorbeeld gebruiken. Alle teksten zijn uit verschillende vacatures. Je kunt ze lezen door simpelweg HR vacature in te tikken in een online zoekmachine. Als je doorzoekt, vind je ze allemaal.
Wendy is een HR-professional van 41 jaar. Ze is toe aan verandering en op zoek naar een nieuwe functie. Zij tikt in het zoekvenster van haar browser "HR vacature", drukt op "enter" en begint te lezen. Dit is over het algemeen wat ze tegenkomt:
Door het enthousiasmerende taalgebruik is het wel lekker om te lezen. Geen idee wat ze bedoelen. Ik stel me zo voor dat er ergens een doos staat met papier erin. Men denkt dat het HR-gerelateerd is, maar het moet nog uitgezocht worden. En omdat jij proactief, sociaal én stressbestendig bent, gaan verschillende mensen uit de organisatie tussendoor ook nog andere HR-gerelateerde vragen stellen. Men hoopt dat je je daar vol enthousiasme op stort. Het is dus wel de bedoeling dat je ondertussen blijft glimlachen en als een echte professional betaamt, ook nog de vragen juist beantwoordt.
Hoe de organisatie zelf er verder uitziet is mij niet helemaal duidelijk. Als een organisatie continu in beweging is, loopt dan iedereen de hele dag in en uit? Is de organisatie gevestigd in een rijdende trein? Of is de organisatie continu aan het reorganiseren? Ik weet het niet. Natuurlijk kun je één en ander vinden als je een bedrijfsnaam invult in een zoekvenster, maar is dat echt wat je wil? En geen dag zal hetzelfde zijn. Gelukkig maar, want stel dat je net die ene dag een ontzettende baaldag hebt. Dan is het echt rot voor je als net die dag steeds herhaald wordt.
De vraag is: Wil ik hier werken? Het antwoord is: Ik heb geen idee. Elk contact van mij met deze organisatie zou bestaan uit vragen om verduidelijking. Wat voor organisatie? Wat zijn dan de werkzaamheden precies? En zo schiet een vacaturetekst een beetje zijn doel voorbij. Want waar deze bedoeld is om heel snel de boodschap bij de ander te krijgen, verzandt de boodschap nu in een berg ruis. Nog erger: we laten het aan de ander over om zich door die ruis te waden naar wat we eigenlijk bedoelen.
En dan is het nog de vraag of de zoekende partij wel wil werken bij een organisatie die de vacaturetekst zo gesteld heeft. Het is allemaal heel enthousiast, maar de volgende vacature in de lijst is al even enthousiast. Ik heb een klein stukje van een vacaturesite bekeken, maar dit is een combinatie van hooguit 30 vacatures.
In de vacatures van nu is men "vergeten" wie de doelgroep is. Of beter, welke taal de doelgroep spreekt. Misschien deels ook de manier waarop de doelgroep aangesproken wil worden. Wil je je momenteel echt onderscheiden van de massa, dan geef je een eerlijke opsomming van de werkzaamheden. En ben je op zoek naar een taalvirtuoos, vraag dan gewoon naar een taalvirtuoos. Taalvirtuozen lezen hopelijk ook vacaturesites.
